دلکش و ویگن - بردی از یادم

شاعر: پرویز خطیبی: آهنگساز: مهدی خالدی: دستگاه: آواز بیات اصفهان

بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم

دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم

دل به تو دادم . فتادم به بند

ای گل بر اشک خونینم نخند

سوزم از سوز نگاهت هنوز

چشم من باشد به راهت هنوز

چه شد آنهمه پیمان . که از آن لب خندان

بشنیدم و هرگز خبری نشد از آن

کی آیی به برم . ای شمع سحرم

در بزمم نفسی . بنشین تاج سرم . تا از جان گذرم

پا به سرم نه . جان به تنم ده

چون به سر آمد . عمر بی ثمرم

نشسته بر دل غبار غم . زآنکه من در دیار غم

گشته ام غمگسار غم

امید اهل وفا تویی . رفته راه خطا تویی

آفت جان ما تویی

بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم

دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم

دل به تو دادم . فتادم به بند

ای گل بر اشک خونینم نخند

سوزم از سوز نگاهت هنوز

چشم من باشد به راهت هنوز

بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم

دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم

دل به تو دادم . فتادم به بند

ای گل بر اشک خونینم نخند

سوزم از سوز نگاهت هنوز

چشم من باشد به راهت هنوز

چه شد آنهمه پیمان . که از آن لب خندان

بشنیدم و هرگز خبری نشد از آن

کی آیی به برم . ای شمع سحرم

در بزمم نفسی . بنشین تاج سرم . تا از جان گذرم

پا به سرم نه . جان به تنم ده

چون به سر آمد . عمر بی ثمرم

نشسته بر دل غبار غم . زآنکه من در دیار غم

گشته ام غمگسار غم

امید اهل وفا تویی . رفته راه خطا تویی

آفت جان ما تویی

بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم

دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم

دل به تو دادم . فتادم به بند

ای گل بر اشک خونینم نخند

سوزم از سوز نگاهت هنوز

چشم من باشد به راهت هنوز